ارباب انواع arbābe anvā’
ارباب انواع، جمع کلمه‌ی رب‌النوع است و رب‌النوع، فرشته‌ای است که خداوند برای پرورش و حفاظت هر نوع نباتات و حیوانات و جمادات تعیین کرده است، چنان که برای تربیت و پرورش هر نوع، فرشته‌ای، جداگانه وجود دارد. عیلامی‌ها، در هزاره‌ی اول، خدایان را شبیه انسان مجسّم نمی‌ساخته‌اند. آنان قدرت‌های مافوق طبیعت و حاکم را به خدایانی کاملاً مافوق انسانی تبدیل کرده‌اند. ارباب انواعی که در این زمان مجسّم ساخته‌اند، به شکل حیوانات عظیم‌الجثه‌ای بود که معرّف ضمانت و حفظ استقرار و سکون و توازن دنیای پیشرفته بوده است. در باب ارباب انواع لایزال یا جاوید (کرونوس، ساتورن و...) چندین شخصیت پشت هم در مرکز یک اسطوره‌ی واحد می‌درخشند و فرّ و شکوهی دارند و وظیفه یا رسالتی یگانه را یکی پس از دیگری به عهده می‌گیرند. در متون مقدس، به ارباب انواع یا خدایان اساطیری و پسران آنها، القاب و عناوینی را می‌بخشند که ما در روی زمین به شاهان و شاهزادگان می‌دهیم. در اساطیر و افسانه‌های بزرگِ ارباب انواع، انسانِ جاوید و بی‌مرگی نشان داده می‌شود که اجازه یافته در مجد و عظمت خدایان (اساطیری و ارباب انواع) شریک باشد.
